مشخصات نهال کبوده
نهال کبوده معمولاً تا سال دوم شاخه نمی دهد در سال دوم ارتفاع آن به 2.5متر می رسد.و تا 6 سالگی 20 الی 25 متر البته درخت هایی ثبت شده اند که هم قدمت زیادی دارند و هم قطر و ارتفاع زیادی مثلاً در اطراف مشهد درخت صنوبری دیده شده که قدمت آن به 250 تا 300 سال میرسد در حالی که عمر عادی درخت صنوبر 50 تا 70 سال است برگ دارای سه قسمت بریدگی می باشد که هر قسمت به نوبه خود دارای دندانه نوک تیز می باشد.(البته این مورد در گونه های مختلف می تواند متفاوت باشد) ترکیب شیمیایی برگ درخت دارای گلوکوزیدپوپولین و سالیسین و در جوانه های آن یک ماده تلخ وجود دارد علاوه بر این در پوست درخت یک ماده چسبناک زرد رنگ نیز یافت می شود. رنگ پوست ممکن است زرد مایل به سفید ،خاکستری تا مایل به سیاه و سبز است. این درخت در جای جای ایران نامهای متفاوتی دارد مثلا در آذربایجان با نام های آغ گواخ یا آق قواخ شناخته شده است در تهران، یزد ،اصفهان با نام کبوده .در همدان شالک و تبریزی . درشمال سفیدار یا سپیدار یا اسپیدار یا اسفیدار.در آمل توزری.در زنجان آلا چنار .در نهاوند تخم پشام .در تویسرکان سفید چو در کتب طب سنتی غرب و حور و ازرق نامیده اند
تفاوت درخت صنوبر و درخت تبریزی و درخت کبوده
می توان گفت که در درخت صنوبر زاویه شاخه ها نسبت به تنه درخت کمی تند تر ولی در درخت تبریزی زاویه تنه و شاخه ها کمی بازتر می باشد اما در مقایسه کبوده و صنوبر می توان گفت که رنگ تنه و برگ در درخت کبوده کمی تیره تر بوده و در صنوبر رنگ تنه و برگ ها روشن تر . در مورد شکل برگ و تنه نیز برگ کبوده دارای بریدگی های بیشتری نسبت به برگ صنوبر می باشد در مورد تنه نیز تنه صنوبر راست و در یک خط بوده اما تنه کبوده کمی کجی می تواند داشته باشد ولی در عوض چوب درخت کبوده کمی سنگین تر از درخت صنوبر می باشد یا به عبارتی چگالی چوب کبوده نسبت به صنوبر زیاد است . البته نهال صنوبر این کم بودن وزن چوب خود را به وسیله رشد سریع تر خود نسبت به نهال کبوده جبران میکند یا به عبارت دیگر رشد نهال کبوده نسبت به نهال صنوبر کمی کندتر است ولی درنهایت از لحاظ تولید چوب یکسان می باشند .
نگهداری نهال کبوده
این درختان بعد از سال دوم به غیر از بریدن شاخه های خشک شده چیز دیگری نیاز ندارد. اما در سال اول باید با آبیاری مرتب از بین بردن علف های هرز مراقبت از آفت ها (مانند کرایزوملا) می توان درختانی پر بازده نگهداری کرد. کاشت آنها را در صف های 1متری تا 80 سانتی و ردیف های 1/20 تا 1/5 متری انجام می شود. داخل ردیف ها زهکشی می شود و شیب آن تنظیم می شود تا آب جاری شود صنوبر در آبهای جاری و پر اکسیژن رشد بیشتری دارد. و در آبهای راکد کم اکسیژن ریشه ها دچار خفگی می شود.به همین دلیل رشد این درخت در کنار جوی های آب بسیار بال می باشد.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.